Ik ben verbaasd, maar ook geschokt als ik aan het Googlen sla en erachter kom dat de Nederlandse vertaling van solitude eenzaamheid is. Nee mensen, dat dekt natuurlijk op geen enkele manier de lading van dit woord. Ik grijp naar mijn boekenkast, want dit kan toch niet waar zijn? Jammer, blijkbaar heb ik aan het einde van mijn studie de papieren Prisma EN-NL op de brandstapel gegooid. Ik bedoel naar de kringloop gebracht. Dan maar Google Translate. Het staat er toch echt:

Dan, iets verder in mijn zoektocht, zie ik solitude vertaald staan als rust. Dat lijkt er al meer op. Maar pas echt tevreden ben ik met de definitie van Psychology Today, die ook meteen antwoord geeft op de vraag wat nou het verschil is tussen eenzaamheid en, nou ja, eenzaamheid dus. 

Toegegeven, het is ook weer niet echt gek dat solitude vertaald wordt als eenzaamheid. Ze lijken aardig veel op elkaar. Het is een soort twee-eiige tweeling. Eenzaam of solitair, voor beiden moet je toch echt alleen zijn. En daar ontstaat de verwarring. 

Eenzaam en alleen zijn is vooral niet hetzelfde

Ik bedoel, ik wil niet een euro geven aan iedereen die zich wel eens eenzaam heeft gevoeld in gezelschap. En ook niet aan iedereen die alleen is maar niet eenzaam. Dat laatste is nou precies solitude.

In solitude heb je genoeg aan het gezelschap van jezelf en ben je in staat om van dat gezelschap te genieten. Je bent alleen, maar zeker niet eenzaam. Waar je als je eenzaam bent iets mist, ben je in solitude helemaal compleet. De stilte om je heen en alles wat daaruit voortkomt is alleen maar een cadeautje voor je; je knapt er helemaal van op. 

Eenzaamheid daarentegen kan nogal bruut zijn, of aanvoelen als een straf. Terwijl solitude iets is waar je bewust voor kiest, is eenzaamheid dat absoluut niet. Bij eenzaamheid kom je iets tekort en dit heeft een negatief effect op je mentale welzijn en soms zelfs op je lichaam. Solitude kun je meer zien als een sessie restorative yoga voor je mind. 

De pro’s van af en toe alleen zijn

Ja, eenzaamheid is nogal ongewenst dus. Solitude, aan de andere kant, is essentieel. Ok, iedereen heeft er een andere portie van nodig, maar het kan geen kwaad om je af en toe bewust een beetje af te zonderen. Solitude doet namelijk misschien wel dit voor je:

  • Je komt toe aan zelfreflectie
  • Je leert jezelf ontdekken
  • Je leert eindelijk eens een keer naar jezelf luisteren
  • Je komt misschien wel tot nieuwe perspectieven
  • Je leest eindelijk hoofdstukken van dat ene boek dat al weken ligt te verstoffen in de hoek
  • Je geniet dit keer écht van de natuur om je heen
  • Je (her)vindt de creatieveling in je
  • Je doet efficiënt denkwerk als je geluk hebt

Hier lees je nog meer (in-depth) over wat een beetje asociaal gedrag op z’n tijd allemaal voor je kan doen.

Bron: Psychology Today